വിശ്വാസത്തിന്റെ പൈതൃകം
ബില്ലി ഗ്രഹാം തന്റെ പതിനാറാം വയസ്സില്‍ ക്രിസ്തുവില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നതിനുള്ള തീരുമാനം എടുക്കുന്നതിനു വളരെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പുതന്നെ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള ഭക്തി വ്യക്തമായിരുന്നു. ഒരു വിശ്വാസ ഭവനത്തില്‍ ജനിച്ചുവളരുമ്പോഴാണ് അവര് വിശ്വാസത്തിലേക്കു വന്നത്. വിവാഹത്തിനുശേഷം, തങ്ങളുടെ മക്കളെ സ്‌നേഹപുരസ്സരം വളര്‍ത്തുകയും അവരോടൊപ്പം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും തിരുവചനം വായിക്കുകയും ആരാധനയില്‍ സംബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ആ പൈതൃകം നിലനിര്‍ത്തി. ബില്ലിഗ്രഹാമിന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ അവനുവേണ്ടി ഇട്ട ഉറപ്പുള്ള അടിസ്ഥാനം, അവനെ വിശ്വാസത്തിലേക്കു കൊണ്ടുവരുവാനും പിന്നീട് ധൈര്യശാലിയായ സുവിശേഷകനായി വിളിക്കുവാനും ദൈവം ഉപയോഗിച്ച വളക്കൂറുള്ള മണ്ണായിരുന്നു.
അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസിന്റെ യുവശിഷ്യനായിരുന്ന തിമൊഥെയൊസും ശക്തമായ ആത്മിക അടിത്തറയുടെ നേട്ടം അനുഭവിച്ചവനായിരുന്നു. പൗലൊസ് എഴുതി, ''ആ വിശ്വാസം ആദ്യം നിന്റെ വലിയമ്മ ലോവീസിലും അമ്മ യൂനീക്കയിലും ഉണ്ടായിരുന്നു' (2 തിമൊഥെയൊസ് 1:5). ക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലേക്കു തിമൊഥെയൊസിന്റെ ഹൃദയത്തെ ഒരുക്കുന്നതിനും തിരിക്കുന്നതിനും ഈ പൈതൃകം സഹായിച്ചു.
നമുക്കു ശക്തി നല്‍കുന്ന പരിശുദ്ധാത്മാവിലൂടെ (വാ. 6-7) അവന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉള്ള 'ദൈവത്തിന്റെ കൃപാവരം ജ്വലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്' (വാ. 6) ഈ പൈതൃകം നിലനിര്‍ത്താന്‍ പൗലൊസ് തിമൊഥെയൊസിനെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. കാരണം പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ശക്തിയിലൂടെ തിമൊഥെയൊസിന് സുവിശേഷത്തിനുവേണ്ടി ഭയമില്ലാതെ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും (വാ. 8). ഒരു ശക്തമായ ആത്മിക പൈതൃകം നാം വിശ്വാസത്തിലേക്കു വരുമെന്നതിന്റെ ഉറപ്പല്ല, എങ്കിലും മറ്റുള്ളവരുടെ മാതൃകയും വഴികാട്ടലും അതിനുള്ള വഴി ഒരുക്കാന്‍ സഹായിക്കും. നാം യേശുവിനെ രക്ഷകനായി സ്വീകരിച്ചുകഴിയുമ്പോള്‍ ആത്മാവു നമ്മെ ശുശ്രൂഷയിലും അവനുവേണ്ടി ജീവിക്കുന്നതിലും മറ്റുള്ളവരുടെ വിശ്വാസത്തെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിലും മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കും.
ഒരു ശ്വാസം മാത്രം
ബോബിയുടെ ആകസ്മിക മരണം, മരണമെന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെക്കുറിച്ചും ജീവിതത്തിന്റെ ക്ഷണികതയെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കാനെന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. മഞ്ഞു വീണു കിടന്ന റോഡിലുണ്ടായ അപകടം എന്റെ ബാല്യകാല സുഹൃത്തിന്റെ ജീവനപഹരിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ക്ക് ഇരുപത്തി നാലു വയസ്സു മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. തകര്‍ന്ന കുടുംബത്തില്‍ വളര്‍ന്ന അവള് അടുത്ത കാലത്താണ് ചുവടുറപ്പിച്ചു മുന്നേറാനാരംഭിച്ചത്. യേശുവിലുള്ള ഒരു പുതിയ വിശ്വാസിയായ അവളുടെ ജീവിതം എങ്ങനെയാണ് ഇത്ര വേഗം അവസാനിച്ചത്?
ചിലപ്പോള്‍ ജീവിതം തീരെ ഹ്രസ്വവും ദുഃഖം നിറഞ്ഞതുമായി തോന്നും. സങ്കീര്‍ത്തനം 39 ല്‍ സങ്കീര്‍ത്തനക്കാരനായ ദാവീദ് തന്റെ സ്വന്ത കഷ്ടതയില് വിലപിച്ചു കൊണ്ടു പറയുന്നു,…
മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍
'എല്ലും തോലും, എല്ലും തോലും' ഒരു പയ്യന്‍ കളിയാക്കി. 'വടി' മറ്റൊരുത്തന്‍ ചിരിച്ചു. മറുപടിയായി 'വടിയും കല്ലും എന്റെ അസ്ഥികളെ തകര്‍ത്തേക്കാം, എന്നാല്‍ വാക്കുകള്‍ എന്നെ ഒരിക്കലും മുറിവേല്പിക്കയില്ല' എന്ന് ഈണത്തില്‍ പാടാനെനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. എങ്കിലും കൊച്ചുപ്രായത്തില്‍പോലും ആ ജനപ്രിയ ഈരടികള്‍ സത്യമല്ല എന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കനിവില്ലാത്ത, ചിന്താശൂന്യമായ വാക്കുകള്‍ മുറിവേല്പിക്കും - ചിലപ്പോള്‍ കഠിനമായ മുറിവുകള്‍ അവശേഷിക്കും - അത് ആഴത്തില്‍ ഇറങ്ങുകയും കല്ലോ വടിയോ കൊണ്ടുണ്ടായ പാടുകളേക്കാള്‍ ദീര്‍ഘകാലം നില്‍ക്കുകയും ചെയ്യും.
ചിന്താശൂന്യമായ വാക്കുകളുടെ കുത്തല്‍ ഹന്നാ അറിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ ഭര്‍ത്താവ് എല്‍ക്കാനാ അവളെ സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും അവള്‍ക്ക് മക്കളില്ലായിരുന്നു; എല്‍ക്കാനയുടെ രണ്ടാം ഭാര്യ പെനിന്നായ്ക്കു അനവധി മക്കളുണ്ടായിരുന്നു. മക്കളുടെ എണ്ണത്തിനനുസരിച്ച് സ്ത്രീകളെ വിലമതിച്ചിരുന്ന ഒരു സംസ്‌ക്കാരത്തില്‍, ഹന്നായ്ക്ക് മക്കളില്ലാത്ത കാര്യം പറഞ്ഞു അവളെ 'മുഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്' പെനിന്നാ അവളുടെ വേദന കഠിനമാക്കി. ഹന്നാ കരഞ്ഞു പട്ടിണി കിടക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാകുന്നതുവരെ അവള് അത് തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു (1 ശമൂവേല്‍ 1:6-7).
നല്ല ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയാണെങ്കിലും എല്‍ക്കാനയുടെ ചിന്താശൂന്യമായ 'ഹന്നായെ നീ എന്തിന് കരയുന്നു?.. ഞാന്‍ നിനക്ക് പത്തു പുത്രന്മാരേക്കാള്‍ നന്നല്ലയോ?' (വാ. 8) പ്രതികരണം പിന്നെയും അവളെ മുറിപ്പെടുത്തിയതേയുള്ളു.
ഹന്നായെപ്പോലെ, നമ്മില് അനേകരും മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്ന വാക്കുകളുടെ മുമ്പില്‍ തകരുന്നവരായിരിക്കാം. നമ്മില് ചിലരാകട്ടെ, ആ മുറിവുകള്‍ക്ക് പകരമായി പ്രതികരിക്കുകയും, നമ്മുടെ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരെ അടിക്കുകയും മുറിവേല്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടാകാം. എന്നാല്‍ നമുക്കെല്ലാവര്‍ക്കും ബലത്തിനും സൗഖ്യത്തിനുമായി നമ്മുടെ സ്‌നേഹവാനും കനിവുള്ളവനുമായ ദൈവത്തിന്റെ സന്നിധിയിലേക്ക് ഓടിച്ചെല്ലുവാന്‍ കഴിയും (സങ്കീര്‍ത്തനം 27:5, 12-14). അവന് സ്‌നേഹത്തിന്റെയും കൃപയുടെയും വാക്കുകളിലൂടെ നമ്മില് സന്തോഷിക്കും.
എറിയുന്ന കല്ലുകള്‍
തങ്ങളുടെ ജീവിത പങ്കാളികളെ ചതിക്കുന്നവരോട് ഒരു സഹതാപവും ലിസയ്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നില്ല... എന്നാല്‍ അവള് തന്നെ വിവാഹജീവിതത്തില്‍ അസംതൃപ്തയാകുകയും അപകടകരമായ ഒരു ആകര്‍ഷണത്തെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ പാടുപെടുകയും ചെയ്യുന്നതുവരെയേ ആ മനോഭാവം നീണ്ടുനിന്നുള്ളു. ആ വേദനാജനകമായ അനുഭവം മറ്റുള്ളവരോട് ഒരു പുതിയ സഹാനുഭൂതി ആര്‍ജ്ജിക്കാനും 'നിങ്ങളില്‍ പാപമില്ലാത്തവര്‍ അവളെ ഒന്നാമത് കല്ലെറിയട്ടെ' (യോഹന്നാന്‍ 8:7) എന്ന ക്രിസ്തുവിന്റെ വാക്കുകളെ ആഴത്തില്‍ മനസ്സിലാക്കാനും അവളെ സഹായിച്ചു.
യേശു ദൈവാലയ പ്രാകാരത്തില്‍ ഉപദേശിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സമയത്തായിരുന്നു ആ പ്രസ്താവന നടത്തിയത്. ഒരു കൂട്ടം ശാസ്ത്രിമാരും പരീശന്മാരും വ്യഭിചാര കുറ്റത്തില്‍ പിടിച്ച ഒരു സ്ത്രീയെ വലിച്ചിഴച്ച് യേശുവിന്റെ മുമ്പില്‍ കൊണ്ടുവന്നു: 'ഇങ്ങനെയുള്ളവരെ കല്ലെറിയണം എന്നു മോശയുടെ ന്യായപ്രമാണത്തില്‍ ഞങ്ങളോടു കല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; നീ ഇവളെക്കുറിച്ചു എന്ത് പറയുന്നു?' (വാ.5).
യേശുവിനെ തങ്ങളുടെ അധികാരത്തിനു ഭീഷണിയായി അവര് കണ്ടിരുന്നതിനാല്‍, ഈ ചോദ്യം 'അവനെ കുറ്റം ചുമത്തുവാന്‍ സംഗതി കിട്ടേണ്ടതിനുള്ള' (വാ.6) കെണിയായിരുന്നു.
എന്നാല്‍ 'നിങ്ങളില്‍ പാപമില്ലാത്തവര്‍ അവളെ ഒന്നാമത് കല്ലെറിയട്ടെ'' എന്ന് യേശു മറുപടി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ സ്ത്രീയെ കുറ്റം ചുമത്തിയ ഒരാളും കുനിഞ്ഞ് കല്ലെടുത്തില്ല. ഓരോരുത്തരായി അവിടെനിന്നു പോയി.
നാം നമ്മുടെ സ്വന്തം പാപത്തെ ചെറുതായി കാണുകയും മറ്റൊരാളുടെ പെരുമാറ്റത്തെ വിമര്‍ശനപരമായി വിലയിരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ്, 'നാം എല്ലാവരും ദൈവതേജസ്സ് ഇല്ലാത്തവരായിത്തീര്‍ന്നു'' (റോമര് 3:23) എന്ന് ഓര്‍ക്കുക. കുറ്റം വിധിക്കുന്നതിനു പകരം, നമ്മുടെ രക്ഷകന്‍ ഈ സ്ത്രീക്ക് - നിങ്ങള്‍ക്കും എനിക്കും - കൃപയും പ്രത്യാശയും കാണിച്ചുകൊടുത്തു (യോഹന്നാന്‍ 3:16; 8:10-11). മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി നമുക്കും അതെങ്ങനെ ചെയ്യാതിരിക്കാന്‍ കഴിയും?
പുഷ്പം പോലെ തഴയ്ക്കുക
എന്റെ ഏറ്റവും ഇളയ കൊച്ചുമകന് രണ്ടു മാസം പ്രായമേ ഉള്ളുവെങ്കിലും ഞാന്‍ അവനെ കാണുമ്പോഴൊക്കെ ചെറിയ വ്യത്യാസങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്. അടുത്തയിടെ, ഞാന്‍ അവനെ ലാളിച്ചപ്പോള്‍ അവന് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചരിച്ചു! പെട്ടെന്ന് ഞാന്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അതൊരു പക്ഷേ സന്തോഷത്തോടൊപ്പം അനേക വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പു ഞാന്‍ കണ്ട എന്റെ സ്വന്തം മക്കളുടെ ആദ്യ പുഞ്ചരിയുടെ ഓര്‍മ്മ കൂടിക്കലര്‍ന്നതു കൊണ്ടാകാം; എങ്കിലും അത് ഇന്നലത്തെപ്പോലെ എനിക്കനുഭവപ്പെടുന്നു. ചില നിമിഷങ്ങള്‍ അങ്ങനെയാണ് - വിശദീകരിക്കാനാവാത്തവ.
സങ്കീര്‍ത്തനം 103 ല്‍ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്ന ഒരു ഗാനം ദാവീദ് എഴുതുകയും അതില്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ സന്തോഷ നിമിഷങ്ങള്‍ എത്ര വേഗത്തിലാണ് കടന്നുപോകുന്നതെന്ന് ധ്യാനിക്കയും ചെയ്തു: 'മനുഷ്യന്റെ ആയുസ്സു പുല്ലുപോലെയാകുന്നു; വയലിലെ പൂപോലെ അവന് പൂക്കുന്നു. കാറ്റ് അതിന്മേല്‍ അടിക്കുമ്പോള്‍ അത് ഇല്ലാതെപോകുന്നു' (വാ. 15-16).
എന്നാല്‍, ജീവിതത്തിന്റെ ക്ഷണികതയെ അംഗീകരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നേ, പൂവിനെ തഴയ്ക്കുന്നത് അഥവാ പുഷ്ടി പ്രാപിക്കുന്നത് ആയിട്ടാണ് ദാവീദ് വിവരിക്കുന്നത്. ഓരോ ഒറ്റയൊറ്റ പുഷ്പവും പെട്ടെന്ന് മൊട്ടിടുകയും വിടരുകയും ചെയ്യുന്നെങ്കിലും അതിന്റെ സുഗന്ധവും വര്‍ണ്ണവും സൗന്ദര്യവും വലിയ സന്തോഷമാണ് നല്‍കുന്നത്. ഒരു ഒറ്റ പുഷ്പം പെട്ടെന്ന് വിസ്മരിക്കപ്പെട്ടാലും - 'അതിന്റെ സ്ഥലം പിന്നെ അതിനെ അറികയുമില്ല' (വാ. 16) - നേരെ വിപരീതമായി നമുക്കുള്ള ഉറപ്പ്, ''യഹോവയുടെ ദയയോ എന്നും എന്നേക്കും അവന്റെ ഭക്തന്മാര്‍ക്ക്' ഉണ്ടാകും എന്നാണ് (വാ. 17).
പൂക്കളെപ്പോലെ, ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് നമുക്ക് സന്തോഷിക്കയും പുഷ്ടിപ്പെടുകയും ചെയ്യാം, എങ്കിലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ നിമിഷങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കപ്പെടുകയില്ല എന്ന സത്യത്തെ നമുക്ക് ആഘോഷിക്കാം. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ വിശദാംശങ്ങളെയും ദൈവം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു, അവന്റെ ശാശ്വത സ്‌നേഹം തന്റെ മക്കള്‍ക്ക് എന്നേക്കും ഉണ്ടായിരിക്കും!
എന്റെ പിതാവിനെ അനുസ്മരിക്കൽ
എന്റെ പിതാവിനെ ഓർക്കുമ്പോൾ, എന്നിൽ വരുന്ന ദൃശ്യം അദ്ദേഹം പുറത്ത് ചുറ്റികയടിക്കുന്നതോ, ഉദ്യാനക്കൃഷി ചെയ്യുന്നതോ, താഴത്തെ നിലയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആകർഷകമായ പണിയായുധങ്ങളും ഉപകരണങ്ങളും നിറഞ്ഞു ചിതറിക്കിടക്കുന്ന പണിമുറിയിൽ ആയിരിക്കുന്നതോ ആണ്. ആദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കരങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരു ദൌത്യത്തിലോ പ്രോജക്റ്റിലോ വ്യാപൃതമായിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ പണിതുകൊണ്ട് (ഒരു ഗാരേജ്, അല്ലെങ്കിൽ ഇരിപ്പിടം അല്ലെങ്കിൽ പക്ഷിക്കൂട്), ചിലപ്പോൾ പൂട്ടിന്‍റെ പണി, അല്ലെങ്കിൽ ആഭരണങ്ങളുടെ രൂപകൽപ്പനയോ നിറമുള്ള കണ്ണാടിയോ ഒക്കെ.
എന്റെ പിതാവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മ, എല്ലായ്പ്പോഴും പ്രവൃത്തിയിൽ വ്യാപൃതനായിരിക്കുന്ന എന്റെ സ്വർഗ്ഗീയപിതാവും സ്രഷ്ടാവുമായവനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുവാൻ എപ്പോഴും എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ആദിയിൽ "[ദൈവം] ഭൂമിയുടെ അടിസ്ഥാനങ്ങൾ ഇട്ടു . . അതിന്റെ അളവു നിയമിച്ചിരിക്കുന്നു. . . പ്രഭാതനക്ഷത്രങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കയും ദൂതന്മാരും സന്തോഷിച്ചാർക്കും" (ഇയ്യോബ് 38: 4-7). അവൻ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളതെല്ലാം കലാസൃഷ്ടി, ഒരു വിദഗ്ധസൃഷ്ടി. ആവേശമുണർത്തുന്ന തരത്തിലുള്ള അതിശയകരമായ ഒരു ലോകത്തെ അവൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തു, അതിനെ "വളരെ നല്ലത്" (ഉൽപത്തി 1: 31) എന്ന് പറയുകയും ചെയ്തു.
അതിൽ ഞാനും നിങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. ദൈവം നമ്മെ ദൃഢബദ്ധവും ഗഹനവുമായ തരത്തിൽ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തു (സങ്കീർത്തനം 139:13-16); പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനുള്ള ലക്ഷ്യവും ആഗ്രഹവും അവൻ നമ്മെ ഭരമേൽപ്പിക്കുകയും നമ്മെ (അവന്റെ സാദൃശ്യ വാഹകർ) പ്രബോധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതിൽ ഭൂമിയുടെയും അതിലെ സൃഷ്ടികളുടെയും ഭരണവും പരിപാലനവും ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു (ഉൽപത്തി 1:26-28; 2:15). നാം ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തി എന്തുതന്നെയായാലും – നമ്മുടെ പ്രവർത്തന വേളയിലോ വിശ്രമ വേളയിലോ) - സമ്പൂർണ്ണ ഹൃദയത്തോടെ അവനു വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്നതിന് ദൈവം നമ്മെ ശക്തീകരിക്കുകയും നമുക്ക് പ്രവർത്തിക്കുവാൻ ആവശ്യമായവ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.
നാം ചെയ്യുന്ന ഓരോ കാര്യവും, അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കേണ്ടതിനായ് ചെയ്യണം.
ദൈവം കേള്ക്കുന്നു
ഗ്രൂപ്പിലെ മറ്റുള്ളവര് വെല്ലുവിളികളും രോഗവും നേരിടുന്ന കുടുംബാംഗങ്ങള്ക്കും സ്നേഹിതര്ക്കും വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥന അപേക്ഷിച്ചപ്പോള് ഡയാന ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. വര്ഷങ്ങളായി മയക്കു മരുന്നിന് അടിമപ്പെട്ട ഒരു പ്രിയപ്പെട്ട കുടുംബാംഗം അവള്ക്കുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഡയാന തന്റെ പ്രാര്ത്ഥന ആവശ്യം പറയാതെ മൗനം പാലിച്ചു. ആളുകളുടെ മുഖത്തെ നോട്ടം അല്ലെങ്കില് അവരുടെ ചോദ്യങ്ങള് അല്ലെങ്കില് വിഷയം പറയുമ്പോള് അവര് നല്കിയേക്കാവുന്ന ഉപദേശം എന്നിവയെ അവള് ഭയപ്പെട്ടു. അതിനാല് തന്റെ പ്രാര്ത്ഥനാ ആവശ്യം പറയാതെ സൂക്ഷിക്കുകയാണ് ഉത്തമം എന്നവള് ഉറപ്പിച്ചു. അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവന് ഒരു ക്രിസ്തു വിശ്വാസി ആയിരിക്കുകയും അതേ സമയം ദിവസവും പോരാട്ടം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് എങ്ങനെ എന്നു മറ്റുള്ളവര്ക്ക് മനസ്സിലാകയില്ല.
ഡയാന തന്റെ പ്രാര്ത്ഥന ആവശ്യം ആ ഗ്രൂപ്പില് പങ്കുവെച്ചില്ലെങ്കിലും തന്നോടൊപ്പം പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് അവള് അപേക്ഷിച്ച ചില അടുത്ത സ്നേഹിതര് അവള്ക്കുണ്ടായിരുന്നു. ക്രിസ്തുവിലുള്ള യഥാര്ത്ഥ സ്വാതന്ത്ര്യം അവന് അനുഭവിക്കാന് തക്കവണ്ണം അസക്തിയുടെ ബന്ധനത്തില് നിന്നും അവന് വിടുവിക്കപ്പെടുന്നതിനായി അവര് ഒരുമിച്ചു ദൈവത്തോട് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ഒപ്പം ഡയാനയ്ക്കു വേണ്ട സമാധാനവും ക്ഷമയും ദൈവം നല്കുവാനും അവര് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. അങ്ങനെ പ്രാര്ത്ഥിച്ചപ്പോള് അവനുമായുള്ള തന്റെ ബന്ധത്തില് അവള് ആശ്വാസവും ശക്തിയും പ്രാപിച്ചു.
നമ്മില് പലരും തീവ്രമായും സ്ഥിരമായും പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടു മറുപടി കിട്ടാതെ പോയിട്ടുണ്ടാകും. എങ്കിലും നമ്മുടെ അപേക്ഷകള് ദൈവം കേള്ക്കുന്നു എന്നും അവന് കരുതുന്നു എന്നും ഉറപ്പാക്കാന് നമുക്ക് കഴിയും. "ആശയില് സന്തോഷിച്ചും കഷ്ടതയില് സഹിഷ്ണുത കാണിച്ചും പ്രാര്ത്ഥനയില് ഉറ്റിരുന്നും" (റോമര് 12:12) അവനോടു ചേര്ന്നു നടക്കാന് അവന് നമ്മെ നിര്ബന്ധിക്കുന്നു. അവനില് നമുക്കു ചാരാന് കഴിയും.